Danio pręgowany - Brachydanio rerio. Jest rybą od dawna znaną akwarystom, została sprowadzona ze wschodnich Indii w 1905 roku prawdopodobnie do Niemiec. Każdy kto po raz pierwszy zobaczy ten gatunek zauważy niezwykłą ruchliwość, a także intensywne niebieskie i złote pasy. Samce są smukłe, ze złotym odcieniem, natomiast srebrzyste samice mają pełniejszy brzuch. Płetwy bezbarwne; ogonowa i odbytowa z błękitnymi podłużnymi pasami. W sprzedaży są odmiany komercyjnie wyhodowane, na przykład weloniastą o barwach formy dzikiej, złotą i weloniastą złotą. Zamieszkuje głównie strefę środkową do powierzchniowej w akwarium. Gatunek raczej odpowiedni dla początkujących akwarystów. Jest to piękna, krępa, pełna temperamentu, a przy tym spokojnie usposobiona ryba ławicowa. Uważany jeszcze niedawno danio lamparci za odrębną odmianę, obecnie okazał się modyfikacją genetyczną Danio pręgowanego.
Rodzina

Karpiowate.
Pochodzenie

Wschodnie Indie.
Długość

ok. 5-6 centymetrów.
Odżywianie

Jada większość pokarmów. Szczególnie chętnie zjada rozwielitki, wazonkowce, oczliki larwy komarów. Zjada również pokarmy zielone i glony.
Temperatura

18-25°C, nieco wyższa w okresie tarła.
Warunki hodowlane

Jest gatunkiem ławicowym o aktywnym trybie życia, który wymaga wolnej przestrzeni oraz gęstej roślinności. Musi mieć świeżą wodę, lekko kwaśną do obojętnej oraz bardzo miękką do średnio twardej. Dobrze ,,dogaduje się” z innymi gatunkami o podobnym usposobieniu.
Rozmnażanie

Lepiej przygotowują się do tarła w parach niż w większej grupie. Akwarium tarłowe powinno mieć pojemność 10-50 litrów. Na jego dnie powinna się znaleźć siatka ochronna oraz kłębek mchu jawajskiego. Można je wypełnić przegotowaną wodą o temperaturze ok. 24 C, pH 7,0, twardości do 10 dGH . Przed tarłem samice oddziela się od samców na 7-14 dni. Ryby umieszcza się w akwarium tak, aby na jedną samice przypadały dwa samce. Ryby umieszcza się w akwarium tarłowym wieczorem, przed zgaszeniem światła. Tarło odbywa się w godzinach rannych następnego dnia i zwykle jest burzliwe. Ryby gonią się i wirują parami, dzięki czemu ikra jest rozrzucana. W trakcie jednej gonitwy samica wyrzuca tylko kilka jaj ikry. Z tego powodu jest ona powtarzana co minutę lub kilka. Odwrócić uwagę dorosłych od ikry możemy poprzez dokarmianie. W jednym tarle samica może złożyć ponad 400 jajeczek. Po rozrzuceniu ikry należy odłowić dorosłe osobniki, wyjąć siatkę ochronną i wymienia 50% wody na świeżą o tym samym składzie chemicznym i tej samej temperaturze. Młode wykluwają się po około dwóch dniach i są zdolne do samodzielnego pływania po upływie siedmiu dni. Należy zapewnić im jak najdrobniejszy pokarm. Po tygodniu można młodym już podawać larwy solowca. Wychów nie stwarza większych problemów.