#1 2009-06-09 15:06:42

renegat

akwarysta

3672942
Skąd: Głogów
Zarejestrowany: 2009-06-02
Posty: 71
Punktów :   
WWW

Pyszczaki z jeziora Malawi - opisy gatunków.

W tym wątku będę zamieszczał opisy najpopularniejszych u nas w Polsce gatunków pyszczaków. Może ktoś czytając charakterystykę tych ryb pokusi się o ich hodowlę

Offline

 

#2 2009-06-09 15:11:37

renegat

akwarysta

3672942
Skąd: Głogów
Zarejestrowany: 2009-06-02
Posty: 71
Punktów :   
WWW

Re: Pyszczaki z jeziora Malawi - opisy gatunków.

No to zaczynamy:

Pseudotropheus saulosi (pyszczak Saulosa)

http://www.african-cichlid.com/MsoboChange.jpg

Odkrywca i rok odkrycia

Pseudotropheus saulosi odłowiony został po raz pierwszy około 7 km na północ od wyspy Chisumulu, w pobliżu miejsca nazywanego przez lokalnych mieszkańców Taiwan Reef. W 1990 roku Ad Konings, uczestniczący w wyprawie, podczas której pielęgnica ta została odkryta, opisał gatunek i nazwał go imieniem człowieka, który był przewodnikiem podczas wyprawy, i który z wielkim poświeceniem odłowił go po raz pierwszy.

Ogólna charakterystyka

Pseudotropheus saulosi występuje w dość dużych grupach, składających się z samic, narybku i niewybarwionych samców, na głębokości 7-15 metrów, wokół bogatych w osad skał, tworzących Taiwan Reef. Dominujące samce, są zdeklarowanymi samotnikami i pozostają w pobliżu grot i krawędzi skał, gdzie patrolują swoje terytorium. Taiwan Reef, to miejsce występowania bardzo silnego prądu wodnego i Pseudotrpheus saulosi należą do nielicznych gatunków, którym udaje się w takim miejscu przetrwać.

Rozmiary

Gatunek ten należy do grupy najmniejszych spośród Mbuna i osiąga wielkość zaledwie 8 cm. Ubarwienie: Samice i narybek mają piękny, głęboki pomarańczowo-żółty kolor. Dominujące samce są niebieskie w czarne pionowe pasy. Czarne znaki występują także na niebieskiej płetwie grzbietowej.

Dymorfizm płciowy

Dzięki wyraźnym, kontrastującym barwom, rozróżnienie płci nie jest kłopotliwe, pod warunkiem, ze mamy do czynienia z dominującymi, wybarwionymi samcami. Samce niebędące dominantami są koloru niebieskiego, ale nie mają pasków. Niebieski kolor jest jednak cechą osobników dorosłych i pojawia się stopniowo od momentu, kiedy rybka osiągnie rozmiar 4 cm. Niedojrzałe, młode samce są koloru pomarańczowożółtego.

Zachowanie


Pseudotropheus saulosi są bardzo wdzięcznymi, dość łagodnymi pielęgnicami. Samice, podobnie jak to ma miejsce w środowisku naturalnym, chętnie przebywają razem, wędrując po akwarium i przetrząsając zalegający podłoże i dekoracje osad, w poszukiwaniu pożywienia. Samce są raczej samotnikami i jeśli zabezpieczy się im odpowiednio dużo miejsc schronienia, w postaci naturalnie utworzonych pomiędzy dekoracjami grot, są w stanie tolerować inne osobniki tego samego gatunku i tej samej płci. Pseudotropheus saulosi nie jest agresywny w stosunku do pielęgnic innych gatunków i ze względu na tę cechę, potrzebuje towarzystwa innych, łagodniejszych ryb z grupy Mbuna.

Rozmnażanie

Pseudotropheus saulosi jest gotowy do odbycia tarła wyjątkowo wcześnie. Rodzicami zostają już 7- 8 miesięczne rybki, o długości zaledwie 5 cm. Samiec prowadzi samice do groty lub do kamienia z niewielkim zagłębieniem, gdzie odbywa się tarło. Inkubacja narybku trwa dość długo, ok. 24 - 34 dni. Po wypuszczeniu narybku, samica może stać się w stosunku do niego agresywna i potraktować młode rybki jak posiłek. Z tego względu wskazanie jest, aby miejsce gdzie młode po raz pierwszy opuszcza pysk matki, obfitowało w naturalne schronienia takie jak na przykład krzaczaste rośliny.

Pokarm

W środowisku naturalnym Pseudotropheus saulosi odżywia się głownie tym, co znajdzie wśród osadu zalegającego podłoże i okoliczne głazy. W akwarium chętnie pobiera rozmrożone oczlik, dafnię, spirulinę w postaci płatków, sparzone liście sałaty a także rozkruszone ślimaki, które są prawdziwym przysmakiem.
Sugerowane rozmiary akwarium

Minimalne dla tego gatunku akwarium to 150 litrów. Jeśli jednak chcemy prowadzić hodowlę w której występuje kilka samców i gromadka samic, a także inny gatunek Mbuna, zdecydowanie lepiej pomyśleć jest nad zbiornikiem o pojemności przynajmniej 200 litrów.

Uwagi

Pseudotropheus saulosi należy do stosunkowo wytrzymałych pielęgnic i jest zdecydowanie mniej niż inne gatunki podatny na choroby. Jeśli zapewni się mu odpowiednio dużo urozmaiconego pokarmu (z przewagą pokarmu roślinnego), rybki będą cieszyły nas przez długi czas swoim pięknym ubarwieniem i wdzięcznym zachowaniem, wesoło witając nas przy szybie akwarium.

Źródło:
http://www.cichlidae.com/

Offline

 

#3 2009-06-09 15:21:01

renegat

akwarysta

3672942
Skąd: Głogów
Zarejestrowany: 2009-06-02
Posty: 71
Punktów :   
WWW

Re: Pyszczaki z jeziora Malawi - opisy gatunków.

Labidochromis caeruleus

http://cichlid-breeders.com/Common_Tropical_Fish/Cichlids/African/Other_Malawi_Cichlids/labidochromis_caeruleus.jpg

Odkrywca i rok odkrycia

Pierwszy naukowy opis Labidochromis caeruleus sporządził Fryer w roku 1956. Pyszczak ten licznie występuje w jeziorze Malawi pomiędzy wyspami Charo i Mbowe, oraz w zatoce Nkata.
Ogólna charakterystyka

W środowisku naturalnym Labidochromis caeruleus zamieszkuje litoral skalny jeziora Malawi, dlatego też takie warunki, w postaci usypisk skalnych, należy mu stworzyć w akwarium. Jest bo bardzo atrakcyjna wizualnie i łagodna w zachowaniu pielęgnica, dzięki czemu jest wręcz idealnym współlokatorem dla innych pyszczaków z grupy Mbuna. Ryba ta nie wykazuje silnego terytorializmu, co znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia konfliktów w akwarium pomiędzy niż, a pyszczakami innych gatunków. Z powyższych powodów rybę tę można polecać początkującym akwarystom, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z biotopem jeziora Malawi.

Rozmiary

Labidochromis caeruleus dorasta do rozmiarów 8-10 cm. Rozmiar ten ryby osiągają po ok. 1.5-2 latach. Wzrostu ryb nie należy sztucznie przyśpieszać podawaniem wysokobiałkowych, mięsnych pokarmów, gdyż może się to fatalnie odbić na ich zdrowiu, a nawet doprowadzić do ich śmierci.

Dymorfizm płciowy

Dopiero u sześciomiesięcznych osobników tego gatunku możliwe staje się rozróżnienie płci, w przypadku młodszych ryb odróżnienie samca od samicy może stanowić duży problem, nawet dla doświadczonego hodowcy. Pierwszą istotną różnicą jest wielkość ryb: samce są większe. Dla przykładu: jeśli samiec osiągnie rozmiar 10 cm, to samica raczej nie powinna w tym samym czasie osiągnąć większej długości niż 7-8 cm. Drugą, łatwą do zauważenia różnicą u dorosłych ryb jest wybarwienie płetw. Samce mają w 3 intensywnie zaczernione płetwy grzbietowe, brzuszne i odbytowe, podczas gdy u samic zaczernienie to jest mniej intensywne, i jakby "poprowadzone" cieńszą kreską, co szczególnie widać na płetwach brzusznych. Dodatkowo samice nigdy nie mają atrap jajowych, podczas gdy występują one u większoąci samców, jednak nie tak wyraĽne jak u większoąci ryb z grupy Mbuna. Poza tym warto obserwować zachowanie Labidochromis caeruleus w akwarium. Wyłącznie samce biorą udział w walkach o terytoria. Niemniej między samicami także można od czasu do czasu zaobserwować agresję - często przeganiana jest samica inkubująca ikrę.

Zachowanie

Są to niewątpliwie jedne z najbardziej łagodnych pielęgnic z grupy Mbuna. Z tego powodu zdaje się być idealnym współlokatorem dla innych pyszczaków. Zazwyczaj po wprowadzeniu do akwarium kilku gatunków ryb, niezależnie od rywalizacji w ramach gatunku, ustala się w akwarium hierarchia międzygatunkowa. W takiej lokalnej "drabinie społecznej" Labidochromis caeruleus prawie zawsze ustawi się na samym końcu, czego efektem jest to, że zauważalnie stara się unikać walk o terytoria z innymi rybami. Wewnątrzgatunkowe walki przedstawicieli Labidochromis caeruleus najczęściej sprowadzają się do widowiskowych demonstracji sił, poprzez stroszenie płetw. Rzadko kończą się poważnymi zranieniami, czy śmiercią pokonanego. Jest to niewątpliwy plus, bo mamy dzięki jego łagodnemu usposobieniu o jednego potencjalnego rozrabiakę mniej w akwarium.

Rozmnażanie

Labidochromis caeruleus jest rybą która bardzo wcześnie dojrzewa płciowo. Często ryby już w wieku 9-10 miesięcy zaczynają podchodzić do pierwszych prób tarła. Samice są raczej dobrymi matkami - troskliwie opiekują się ikrą, często już podczas swojego pierwszego tarła. Inkubacja ikry, podobnie jak w przypadku innych pyszczaków z grupy Mbuna trwa zazwyczaj 19-22 dni, jednak nie jest rzeczą wyjątkową, iż w przypadku pozostawienia inkubującej samicy w akwarium z innymi, dorosłym pyszczakami, samica może przedłużyć inkubację nawet do 28-30 dni. Wypuszczone wtedy młode są większe i automatycznie mają większe szanse na przeżycie w pełnym zagrożeń dla nich otoczeniu.Z jednego tarła uzyskuje się zazwyczaj nie więcej niż 10-20 młodych. Ograniczeniem tutaj jest przypuszczalnie względnie nieduży pyszczek samic. Zaobserwowaną zasadą jest, że im dłużej trwa inkubacja, tym mniejszą ilość młodych ostatecznie wypuszcza matka. Podobnie zresztą jest u innych pyszczaków z tego jeziora. Małą ilość narybku z jednego miotu ryby te potrafią nam wynagrodzić tym, ze w dobrych warunkach samice przystępują do udanego tarła w odstępach nawet 1.5 miesięcznych. Proponowany układ proporcji płci, to 2-3 samce na 3-5 samic.

Pokarm

Ryby te chętnie przyjmują większość pokarmów przeznaczonych dla pielęgnic z jeziora Malawi. Jednak kształt ich pyszczków sugeruje, że ryby te mają nieco inne upodobania pokarmowe od większości pielęgnic z grupy Mbuna: ich przysmakiem zdają się być nie glony porastające skały jeziora, lecz żyjące w nich pierwotniaki i plankton unoszący się w toni wodnej. Potwierdzać się to zdaje sposób w jaki te pyszczaki skubią glony nitkowate: sprawia to raczej wrażenie "przeczesywania" ich pyszczkami niż odrywania i zjadania. Bardzo lubianymi przez nie mrożonkami planktonowymi s± artemia i cyklop. Z kolei zupełnie ignorują daphnie i krewetki. Podobnie jak w przypadku innych pyszczaków z grupy Mbuna, absolutnie nie należy tym rybom podawać pokarmów mięsnych takich jak serce wołowe, filety ryb itp.

Sugerowane rozmiary akwarium


O ile podobnie jak w przypadku innych pyszczaków wysokość akwarium nie ma większego znaczenia, to długość jest bardzo ważna. Niezbędnym minimum dla kilku osobników wydaje się być długość 80 cm. W przypadku łączenia Labidochromis caeruleus z innymi gatunkami pyszczaków długość akwarium nie powinna być mniejsza niż 120 cm. Oczywiście jednak wciąż aktualna jest zasada, że im akwarium większe, tym lepsze.

Uwagi

Labidochromis caeruleus jest łatwo dostępny na polskim rynku. Jako, że jednocześnie jest to niewątpliwie jeden z najpiękniejszych pyszczaków, a w dodatku dosyć łatwo komponuj±cy się zachowaniem i kolorem z innymi rybami z grupy Mbuna, więc moim zdaniem powinien znaleĽć się on w kręgu zainteresowania wszystkich, którzy chcą rozpocząć swoją przygodę z biotopem jeziora Malawi.

Źródło:
www.cichlidae.com
www.patsforum.com/cichlidroom

Offline

 

#4 2009-06-09 17:59:54

renegat

akwarysta

3672942
Skąd: Głogów
Zarejestrowany: 2009-06-02
Posty: 71
Punktów :   
WWW

Re: Pyszczaki z jeziora Malawi - opisy gatunków.

Pseudotropheus elongatus (pyszczak wydłużony)


http://www.akvarijnirybicky.cz/web/soubory/pseudotropheus_elongatus.jpg


Odkrywca i rok odkrycia

Gatunek Pseudotropheus elongatus został odkryty w 1956 roku przez Fryera. Polska nazwa tej rybki z jaką możemy się spotkać to pyszczak wydłużony lub wysmukły. Osobiście nie spotkałem tej ryby w sprzedaży pod nazwą polską, zawsze była to nazwa łacińska.

Ogólna charakterystyka

Pseudotropheus elongatus żyje w litoralu skalnym i żwirowatym, spotykany najczęściej na głębokościach do 10 m. Występuje w zachodniej i południowej części Jeziora Malawi. Jego głównym pożywieniem w naturze jest peryfiton, ulubionym przysmakiem są glony.

Rozmiary

Zarówno w naturalnym środowisku jak i w akwarium ryba może osiągać maksymalne rozmiary w granicach 10 - 12 cm.
Dymorfizm płciowy

Dojrzałe samce są ciemnoniebieskie z czarnymi pręgami; góra i dół płetwy ogonowej obrzeżona na czarno, natomiast wzdłuż górnej krawędzi płetwy grzbietowej biegnie jasnoszary pasek. Na płetwie odbytowej 2-3 wyraźne atrapy jajowe. Samice są bardziej szare, z mniej wyraźnymi pasami, niekiedy bywają również płowobrązowe. Pseudotropheus elongatus podobnie jak np. Mylandia zebra występuję w wielu wspaniałych odmianach barwnych. Zróżnicowanie kolorystyczne występuje u samców.

Zachowanie

Gatunek ten jest dosyć agresywny, jednak nie atakuje większych od siebie ryb. Z lubością atakuje natomiast mniejsze gatunki pyszczaków, szczególnie w zbyt małym zbiorniku. Najbardziej agresywną odmianą jest Pseudotropheus elongatus sp. aggressive w przypadku, którego nawet samice dosyć często ustanawiają swoje terytoria.

Rozmnażanie

Pseudotropheus elongatus dojrzewa wcześnie. W moim akwarium już osobniki 4-5 cm odbywały udane tarła, zakończone wylęgiem narybku. Proces rozmnażania jest identyczny jak w przypadku innych pyszczaków z Jeziora Malawi. Samice składają 20-40 ziaren ikry. Jaja inkubują bardzo troskliwie, a po 17-21 dniach wypuszczają w pełni rozwinięte małe.

Pokarm

Dorosłe osobniki najchętniej jedzą granulaty i płatki zawierające spirulinę oraz mrożoną artemię lub wodzienia.

Sugerowane rozmiary akwarium

Ze względu na swoje zachowanie zaleca się trzymanie Pseudotropheus elongatus w zbiornikach nie mniejszych niż 150 litrów.

Źródło:
Wichecki K., Pielegnice Jeziora Malawi (Niasa)

Offline

 

#5 2009-06-26 14:36:19

 frytas

Administrator

548103
Zarejestrowany: 2009-03-20
Posty: 386
Punktów :   
Imię: Bartek

Re: Pyszczaki z jeziora Malawi - opisy gatunków.

renegat masz coś jeszcze czy temat można zamknąć?
Jeśli będziesz miał coś do dopisania na żądanie otworzymy temat.
Admin

Offline

 

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
UnterkĂźnf Arzon UnterkĂźnf Niederlande legendykhorinisrp Ciechocinek hotele spa